60 yıllık sessizlik: Uzaylılara dair neden delil bulamıyoruz?
Son günlerde, resmi olarak ‘UFO’ diye bilinen ‘Tanımlanamayan Olağandışı Fenomenleri’ (ing. kısaca UAP’ler) mevzu edinen kongre duruşmalarının akabinde uzaylılar, haberlerde kendine çokça yer buluyor. Buna rağmen, Dünya’yı ziyaret eden uzaylılar niyeti heyecan verici olsa bile, daha büyük sorun, uzaylıların uzak gezegenlerde yaşıyor olabileceği fikri. Potansiyel açıdan yaşama elverişli gezegenlerin kainatta yaygın olduğunu ve en az bir gezegende akıllı ömrün ortaya çıktığını esasen biliyoruz; hâl böyleyken neden daha fazlası olmasın? Gelin görün ki 60 yıldan beridir ‘orada bir yerdeki’ uzaylılara ait ispatlar aramamızın akabinde hiçbir şey bulamadık. Pekala, bu durum bize ne anlatıyor?
Her ne kadar birinci bakışta garip görünse de, ispat bulamamış olmamız bize kainata dair bir şeyler anlatabilir. Uzaylı bir medeniyetten gelen tartışmasız bir teknolojik radyo sinyali tespit edemediğimiz gerçeği hesaba katıldığında, onların var olmadığı sonucuna ulaşamayız. Buna rağmen, onlarca yıllık araştırmaların akabinde, uzun süren bu sessizlik, bize uzaylıların var olma ihtimaline ya da en azından onları bulma ihtimalimize ait bir şeyler söylüyor. Bu problem, şu ana dek uzaylı medeniyet arayışında istatistiklere bakan ‘Acta Astronautica’ isimli mecmuada yayınlanan yeni bir araştırmanın odak noktasını teşkil ediyor.
Araştırma, uzaylı bir teknoloji izi bulma ihtimalini gözden geçirmek hedefiyle Bayes istatistiklerini kullanıyor. Bayes istatistiklerinin temel özelliklerinden biri, bir sonucun mutlaklığına değil, muhtemelliğine odaklandığını varsayması. Bu, tıpkı bahis oynayan bir kişinin cihana bakmasına emsal. Bu durumda, iki temel varsayım kelam konusu: Birincisi, (en azından insanları ‘zeki’ kabul ediyorsanız) cihanda zeki canlıların evrimleşebileceğini biliyoruz ve ikincisi, 60 yıldır hiçbir sinyal saptayamadık.
Araştırma müellifi buna muharrir birkaç varsayım daha ekliyor. Birincisi, zeki medeniyetler rastlantısal vakitlerde ve rastlantısal yerlerde ortaya çıkmaktadır. Farklı bir deyişle, Dünya kainatta özel bir yer işgal etmez ve uzaylıları saptama ihtimali diğer rastgele bir yerde olduğu kadar yüksektir. İkinci varsayım, şayet uzaylı bir medeniyet uzaya sinyaller gönderirse, ya radyo sinyallerimizin genişleyen alanına emsal biçimde her istikamete ya da rastgele yönlendirilirler. Mesela, şayet uygarlıkların büyük kısmı sinyallerini galaksinin merkezine gerçek yönlendirme eğilimi taşıyorsa, onların galaktik merkezden 30 bin ışık yılı uzakta olduklarını saptamamız pek mümkün olmaz.
BİR SİNYAL SAPTAMA İHTİMALİ ÇOK DÜŞÜK
Bildiklerimiz hesaba katıldığında, bu varsayımlar ziyadesiyle akla yatkın görünüyor. Veya, en azından öteki varsayımlardan daha mantıksız değiller. Bütün bunları göz önünde bulundurduğunda makale muharriri, uzaylı teknolojisi izlerinde bir üst hudut olduğunu fark etmiş. Galaksi çapında her yüzyıl içinde beşten fazla yabancı sinyalin yayılmama ihtimali yüzde 95’tir. Bu durum, Dünya’nın önümüzdeki 1.800 yıl içinde bir sinyal saptama ihtimalinin sırf yarı yarıya olduğu manasına gelir. Bundan ötürü, kimi uzaylı medeniyetler kasıtlı biçimde bize hakikat bir sinyal yönlendirmediği surece, yakın periyotta rastgele bir şey saptama bahtımız pek olmayacak.
Bu, aramaktan vazgeçmemiz gerektiği manasına gelmiyor. Yeniden de, yakın gelecekte uzaylılara dair bir ispata ulaşmak istiyorsanız, tahminen de UAP’leri mevzu edinen kongre duruşmalarını izlemeye paha.