"Avrupa'da Fire Yok"

“Avrupa’da Fire Yok”

Transfer devrinin sessiz kadrolarından biri olan Beşiktaş, İstanbul’da 3-1 kazandığı maçın rövanşında gereksiz yere gergin olan Arnavut taraftarların önünde kolay olmayan bir uğraş çıkardı.

Maç, Arnavut taraftarların yaktığı meşalelerden ötürü geç başladı ve tribünlerdeki gerginlik maç boyunca sürdü.

Halihazırdaki Beşiktaş takımının Şenol Güneş’in başındaki ülkü takım olmadığını hepimiz biliyoruz. Fakat “Kurt Hoca” elindeki takım ne olursa olsun bir biçimde randıman almayı bilen bir teknik adamdır.

Örneğin, Onur Bulut’tan aldığı sağ açık performans randımanı iki maçta gözleri pasını sildi diyebilirim. Her ne kadar Onur profesyonel mesleğinde ileri sağ kanat oyuncusu olarak 81 maça çıkıp 8 gol, 11 asistlik bir performansla oynasa da asıl mevki sağ bek ve Beşiktaş’a gelirken de bu gayeyle gelmişti.

Dolayısıyla kısıtlı anlarda oyuncularının performansını üst çekmesinden ötürü Şenol Hoca’yı kutluyorum.

67. dakikada 10 kişi kalmasıyla biraz taraftarı ürkütse de Beşiktaş, birinci maçtaki skor avantajının farkında olarak sakin bir oyun oynadı.

Maçın genel istatistiklerinde topla oynamanın %46 olması kırmızı kartın direkt tesiri diyebiliriz. Bunun yanında rakip kaleye 7’si isabetli 10 şut gönderen Kara Kartal, kalesinde 6’sı isabetli 9 şut gördü.

Mert Günok’un soğukkanlılığına başka parantez açmak isterim. Her geçen yıl daha itidalli, daha oturaklı bir oyuncu haline geliyor.

Uzun Lafın Kısası: Cenk yok, Ghezzal yok, Rebic daha uçaktan dün inmiş, transferler daha bitmemiş, tarla üzere bir yerde, gergin bir atmosferde 10 kişi olarak rakibini yenip üst cinse çıkıyorsun. Yolun açık olsun Beşiktaş.

ADANA DEMİRSPOR

Adana Demirspor için tarihi bir geceydi. Tarihinde birinci sefer Avrupa Kupası maçına mesken sahipliği yapan Mavi Şimşeklerin ateşli taraftarı yeniden maç öncesi koreografisiyle, taraftar gösterileriyle keşke ligimizde bu türlü taraftarları olan kulüplerin sayısı daha fazla olsa dedirtti.

Ben Adana Demirspor’u Üstün Lig’e çıktığı günden beri beğeniyorum aslında. Nokta atışı transferler yaparak son 3 dönemdir lige damga vurmayı başardılar. Hatta geçen yıl Montella’nın gözü pek atılımlarıyla kimi maçlarda santraforsuz alana çıkan tek ekip olmalarina karşın atak zenginliği yüksek, golcü bir grup haline gelmislerdi.

Zamanında konutumda stickerları olan bir üstün yıldız Patrick Kluivert’in birinci teknik yöneticilik tecrübesinde işi gerçekten biraz daha kolay olacak üzere duruyor. Zira Adana Demirspor, geçen yılki takımından Gökhan İnler ve Simon Mecnun dışında değerli bir isim kaybetmedi.

Oturmuş bir takım, oturmuş bir sistem üzerine yaslanmalarına karşın Nani üzere bir dünya yıldızı, kulüp tarihinin en kıymetli ikinci transferi olan Gravillon, Beşiktaş ve Trabzonspor görmüş Dorukhan geldi.

Ayrıca Belhanda’nın giderek olgunlaşan futbolu, ekibi bir orkestra şefi üzere yönetmesi Adana Demirspor için çok değerli.

Bu başkan özelliğini Galatasaray’da hiç görememiştik.

Dolayısıyla bu kadro bu sene de can yakmaya aday.

Bunu Cluj karşısında da gördük. Hazır olmayan, transferleri tamamlanmamış bir ekip için maçın son anına kadar disiplinden kopmaması umut vericiydi. Tarihinde birinci kere Avrupa kupası maçı oynayan bir takım olarak 8 sefer Romanya şampiyonu olmuş tecrübeli bir grubu eleyerek üst tipe çıkmak bence kıymetli bir muvaffakiyet.

Hele birinci yarıdaki %74’lük topla oynama, 2’si isabetli 5 şutluk performans çok tatmin ediciydi.

Cluj öbür temsilcilerimizin elediği rakiplerden de piyasa bedeli daha yüksek ve daha tecrübeli bir grup üstelik.

Uzun Lafın Kısası: Bu kadro bu sene de büyük bir potansiyele sahip. Kluivert’in hocalık ile ilgili yapacakları elbette fark yaratacaktır ancak grup kaldığı yerden devam edecek üzere duruyor.