Çok sayıda personelin koronavirüsten öldüğü Vestel işçileri: Maskeleri yıkayıp yıkayıp kullanıyorduk

Çok sayıda personelin koronavirüsten öldüğü Vestel işçileri: Maskeleri yıkayıp yıkayıp kullanıyorduk

Manisa’da bulunan Vestel fabrikasında geçen Ağustos ayında çalışan çalışanlar koronavirüs salgınının emekçiler üzerindeki tesirini kamuoyuna duyurmuştu. Vestel fabrikasında yaklaşık 100 çalışanın koronavirüse yakalandığını ve 7 personelin de hayatını kaybettiğini duyuran çalışanların kimileri işten atılmıştı.

Odatv’den Hakan Erol’a

“Maskeleri yıkayıp tekrar kullanıyorduk”

Vestel emekçilerine verilen yemeklerin bir kısmı:

İşçi Yeliz’i savunduğu için işten çıkarıldı

Fabrikanın bir öteki çalışanı olan Tuğba, Yeliz’i fabrikaya karşı savunduğu için işten atıldı. Tuğba’da fabrikanın aldığı tedbirlerin yetersizliğine değinerek şunları söyledi: “Benden evvel Yeliz arkadaşım vardı. Pandemi periyodunda çok ziyadesiyle mesai çalışmalarımız vardı. Covid tedbirleri çok azdı. Çok bir tedbir yoktu. Çay içerken oturun diyorlardı ancak yüzlerce insan taban tabana çay kuyruğuna giriliyordu. Buna misal yalnızca ismi ‘önlem’ olan önlemler vardı. Yapılan hareketlerden ve Yeliz’in çıkarılışından sonra tedbirler arttırıldı”

Odatv’ye konuşan fabrika çalışanı Yeliz süreci şu sözlerle anlattı:

“Dava açtım, haklı olduğumu düşünüyorum”

“Haftanın 7 günü aralıksız çalışıyorduk”

“Bu davayı açtıktan sonra Tuğba isimli personel arkadaşımızı şahit olarak yazdığım için o da işten çıkarıldı. Haftada 7 gün 12 saat çalışıyorduk. Aralıksız çalışıyorduk. Taban fiyat artı mesai alıyorduk. Olağan kaidelerde çok daha yüksek fiyatlar almamız gerekirken biz 3500 TL’yi sıkıntı görüyorduk. Ben devletin koyduğu, yıllık 270 saatlik mesaiyi doldurduğum için ve koronadan ötürü mesaiye kalmayacağımı vardiya amirime bildirdim. Burada ben mimlenmiştim, çıkış nedeninin asıl tabanında yatan buydu. Oturma alanları, dinlenme yerleri kâfi değildi. Beşerler mecburen yere bile oturuyordu. Yazın sıcaklarında oturduğumuz yerlerin üstünü de kapatmadılar. Sigarayı güneşin kavurucu sıcağında içiyorduk. Basın açıklamasından sonra sandalyeler geldi, sigara içme alanları oluşturuldu, beşerler yerlere oturmuyor daha âlâ tedbirler aldılar.”

İşçi Yeliz’in uğraşından sonra sigara içme alanları düzenlendi:

“Kadın emekçiler hiçbir vakit kendilerini yalnız hissetmesinler”

“Beni işten attıkları gün, aylarca ekmek ortası menü yedirdikleri çalışanlara, bir anda yemeği değiştirerek olağan yemeğe dönüştürdüler.  Basın açıklamamızda, ekmek ortası yemek yemekten usandık demiştik. İşten atıldığım gün yemek servisine başlandı. Demek ki istenildiğinde verilebiliyormuş. Ayrıca, Kuvvetli Holding, birinci korona çıktığında, bize bez maske diktirip dağıttı. Aylık ikişer tane bize bez maske veriyorlardı. Basın açıklaması yapana kadar, bez maske verdiler. O maskeleri meskende biz yıkayıp tekrar kullanıyorduk. Basın açıklamasından sonra tekrar cerrahi maskelere geçtiler. Son olarak, bize takviye veren Emekçi Bayan Meclis örgütüme çok teşekkür ediyorum. Bayan personeller hiçbir vakit kendilerini yalnız hissetmesinler.”

İşçi Tuğba ise süreci şöyle kıymetlendirdi:

“Kadın Meclisleri’ne üyeliğimi sordular”

“Pandemi devrinde çok ziyadesiyle mesai çalışmalarımız vardı. Covid tedbirleri de çok azdı. Çok bir tedbir yoktu. ‘Çay içerken farklı oturun’ diyorlardı fakat yüzlerce insan taban tabana çay kuyruğuna giriliyordu. Buna emsal yalnızca ismi ‘önlem” olan önlemler vardı. Daha sonra arkadaşlarımız Manisa’da bu önlemlerin artırılması için aksiyon yaptı. Mesai saatlerinin azalmasını istediler, taleplerde bulundular. Basın açıklaması yaptığı için Yeliz arkadaşımız ikaz aldı evvel, sonra ‘performans düşüklüğü’ sebep gösterilerek çıkışı verildi. Ben de bu süreçte arkadaşımın yanında oldum. Toplantılar yaptık, fotoğraflarımız toplumsal medyada paylaşılmıştı, onları görmüşler. Odaya çekilip uyarıldım: Bu tip şeylerle uğraşmamam gerektiği, şahit olup olmayacağımı sordular. Olmamam gerektiğini söylediler. Bayan Meclisleri’ne üyeliğimi sordular. Hakları olmayan sorulara maruz kaldım, daha sonra uyarılarak geri gönderildim. Arkadaşıma olan şahitlik kağıdım fabrikaya ulaştıktan sonra benim çıkışım verildi. Yapılan hareketlerden ve Yeliz’in çıkarılışından sonra tedbirler artırıldı. Evvelden yok denecek kadar az olan tedbirler yapılan hareketlerin sonucunda değişti. 8 saat çalışma, 4 saat mesai uygulaması yapılıyor 1 günde. Mesailer de mecburî. Yasal olarak mecburî değil lakin o sistem uygulanmıyor.”