“Galatasaray, Anadolu Kadrolarına Puan Kaybedebilir”

Geçen hafta Litvanya deplasmanından 2-2’lik beraberlikle dönen son şampiyon Galatasaray, Rams Park olarak ismi değişen stadında çıktığı birinci resmi maçta fark atabileceği bir maça çıktı. En azından taraftarın beklentisi bu taraftaydı.

Sonuç olarak bir tarafta Transfermarkt bilgilerine nazaran 225 milyon Euro bedeli olan Galatasaray, öbür tarafta ise ekip pahası 8 milyon Euro olan Zalgiris vardı. Zalgiris, Avrupa Basketbolu’nda kıymetli bir marka olsa da futbolda bu kadar argümanlı olmadıklarını kabul etmek gerek.

Öncelikle şunu söylemem gerekiyor. Kadroları pahalandırmak için şimdi çok erken. Farkındayım… Şimdi transferler tamamlanmadı ve ekipler tatilden yeni döndü sayılır. Galatasaray bu sebepten ötürü Zalgiris maçlarına sansasyonel transferlerinden mahrum çıkmak zorunda kaldı. UEFA takım listelerine Zaha, Icardi, Kerem Demirbay üzere yıldızlar yazılamamıştı. Bundan ötürü da tam takım bir Galatasaray’ın bu kadar zorlanacağını esasen düşünmüyorum.

Girizgah biraz uzun oldu lakin okuyucunun affına sığınarak maçın tahliline yavaş yavaş gelsem düzgün olacak sanırım.

Galatasaray taraftarı yeni transferlerinden mahrum olduğu üzere maç öncesi sürpriz bir halde Zaniolo’nun da sakatlığı nedeniyle oynayamaması sıkıntısıyla karşı karşıya kaldı. Kalede Muslera, sağ bekte Boey, sol bekte Angelino, tandemde Abdulkerim ve Nellson ile birlikte aslında geçen dönem şampiyon olan geri sınırın dördü alandaydı. Sol bekte izlediğimiz yeni transfer Angelino, benim Leipzig’teki birinci döneminden itibaren beğenerek izlediğim bir oyuncudur, bunu da not olarak ekleyeyim.

Bu 4’lü bloğun önünde iki 6 numara üzere isimlendirilebilecek Berkan ve Oliveira’yı gördük. Okan Hoca bu merkez ortasahanın ilerisine sol kanatta Kerem, sağ kanatta Barış Alper’i yerleştirmişti. İleri uçta Halil Dervişoğlu ve onun ardında 10 numara ile uydurma 9 karışımı bir rol üstlenen Martens, 11’i tamamlayan iki kesim olmuştu.

Bu takımın karşısında ise 80’lerin Doğu Avrupa taktiği olan klasik 4-4-2 oynayan bir Litvanya grubu vardı. Oyunun senaryosu belirliydi. Saha ve oyuncu kalitesi avantajıyla Galatasaray saldıracak, Zalgiris kapanacaktı. O denli de oldu. Fakat erkenden fark açılır diye düşünen bizleri yanıltan bir halde Galatasaray, Zalgiris’in kapalı savunmasını bir türlü açamadı. Oliveira’nın bir türlü bekleneni verememesi tahminen yanında partneri Torreira’nın olmamasına da bağlanabilir, fakat bence Berkan dün gece vazifesi neyi gerektirdiyse onu ekibe verdi.

Kapalı kadrolara karşı oyunu açmak için nitekim hareketli oynamanız ve boş alan yaratmak için topun istikametini daima değiştirmeniz gerekir. Bu kademede Barış Alper, her ne kadar çok çalışkan ve güçlü bir oyuncu olsa da teknik kapasitesi yetersiz bir oyuncu. Zaha’nın varlığında Barış Alper’in forma bulması çok güç. Bugün alanda Zaha olsaydı birebirde adam eksilterek daha büyük tehlikeler yaratabilirdi. Halil Dervişoğlu’nun da etkisiz kalmasıyla birlikte hamlede Martens ve Kerem’in ayağına bakmaya başlayan ekip, birinci yarıyı bu problemlere karşın yüzde 68 topla oynama, 4’ü isabetli 9 şut ile kapadı. Lakin bu şutların gol beklentileri hakikaten düşüktü. Uzaktan gelişi hoş şutlar gördük bol bol. Hakikaten yeniden gelişi hoş denebilecek bir biçimde muazzam bir vuruşla topu ağlara gönderen Martens, 31. dakikada şapkadan tavşan çıkarmış oldu. Rakip de kapanan bir oyun oynamasına karşın 2’si isabetli 5 şut gönderdi Cimbom kalesine. Daha gollü geçen birinci maçta birinci yarı sonunda Galatasaray’ın 2’si isabetli 5 şutu vardı. Bu da buraya not olarak düşülsün.

Aslında 1-0 olduktan sonra fark daha da açılır diye umuyordum. Gerçekten Zalgiris’in oyun planı alt üst olmuştu fakat Galatasaraylı oyuncular son paslarda istenileni veremeyince hamledeki aksaklık devam etti. Bakambu’nun girişiyle hamle çizgisi daha da hareketlense de farkı açacak gol gelmedi ve maç 1-0 sona erdi. Bu da bize yetti ve Galatasaray Avrupa’da tıp atlayan ikinci Türk kadrosu oldu.

Maçla ilgili ise maç sonu not kağıdıma baktığımda şunları gördüm:

Hücum sınırı Icardi, Zaha ve Zaniolo’nun iştirakiyle hakikaten Türkiye liginin üstünde bir düzeye ulaşacak. Kerem Demirbay da çok özel bir oyuncu. Hamleye dayanılmaz bir zenginlik katacak.
Boey bu ligin üzerinde bir sağ bek. Yunus oyuna girdikten sonra sağ kanatta fevkalade bir ahenk yakaladılar.
Yunus Akgün bugünkü performansıyla Barış Alper’den çok daha verimli olacağının işaretini verdi diye düşünüyorum.
Angelino kadroya alıştığında asist yapan bir sol bek olarak isminden kelam ettirecek.
Torreira’nın dönüşüyle merkez orta saha Torreira – Kerem Demirbay ikilisine dönebilir.
Takım savunma geri dönüşlerinde sorun yaşıyor fakat bu vakitle düzelecektir.
Galatasaray’ın kapalı ekiplere karşı bu kadar statik bir oyun yapısı ile oynarsa Anadolu gruplarına puan kaybedebilir, lakin elbette usta ayaklar alandayken bu türlü olur mu göreceğiz.